We are on fire. 4

Mijn dag kan niet meer stuk vandaag, met een grijns op mijn gezicht sneak ik de zaal in om nog even mee te genieten van de ondergang van Becky. Ze heeft het over de hele school rondgebazuind dat ze mee ging doen en nu is het tijd voor hara totale vernedering! Nu, moet je niet denken dat ik onaardig ben, hoor. Maar ze maakt het er zelf naar. Ik neem plaats naast een meisje met wit blond haar, ze heeft een schuine pony en blauw in d'r haar. Ik kijk geamuseerd toe hoe Becky rampzalig de noten van het refrein I'm always love you probeert te halen.
Ik sta met een zelfvondaan gevoel te wachten op Becky die helemaal afgekraakt is door de jury en nu wel jakend de auditie kamer uit zou komen om me vervolgens verrot te schelden omdat ik loog tegen der. Maar ja, who cares? Ik kijk de ruimte rond maar Becky zie ik niet. Ik zie alleen meisjes en jongens staan die door zijn naar de volgende ronde ze drinken samen een borrel. Ik draai me om, om vervolgens een drankje te gaan halen en me te mengen tussen de andere. Mara voordat ik kan gaan doen wat ik vanplan was word er kei hard aan mijn haar getrokkken. Ik gil het uit en zet mijn voeten met mijn witte lak pump naar achter waar door ik expres op die persoon zijn tenen ga staan. Nu is het haar beurt om het uit te gillen van de pijn. Maar die schelle gil herken ik meteen het is Becky. ''Kut wijf.'' Krijst ze in mijn oor. Zo hard dat we meteen alle aandacht hebben. Ik kan alleen maar stom grijnzen. ''Waarom liet je me afgaan?'' Mijn grijns word nog breder en ik antwoord. ''Ach, meid ik haat je. Ik vond het geweldig hoe je afging en ik had er plezier in. En als ik hier ben ben jij daar! That's life!'' M=Bij het woord hier wijs ik naarboven en bij het woord daar naar de grond. Ik draai me om met een zelfvondane grijns en bestel wat te drinken. Terwijl ik een huilende Becky achter laat. I'dont care wat de anderen nu wel niet van mij denken.
x